De klant aan het woord: Heleen de Vries over digitaal lezen

In de bibliotheekwereld praten we heel vaak over onze doelgroepen maar tegelijkertijd laten we onze klanten niet zo vaak aan het woord op onze websites. En dat terwijl het onze vrienden zijn! Het lijkt ons een goed idee om daar verandering in te brengen. Vandaag de eerste bijdrage van wat hopelijk een mooie reeks wordt: De klant aan het woord. Aan het woord komt Heleen de Vries, een vaste klant van onze vestiging in Zierikzee. Heleen omschrijft zichzelf als 'moeder, oma en bemoeial' en als iemand die dol is op lezen. Het interessante is dat Heleen de overstap naar digitaal lezen jaren terug al maakte. Hierbij haar eerste verhaal:

Drie jaar geleden, om precies te zijn, 14 april 2009, zag ik de eerste e-reader in het echt! Het was de verjaardag van een dochter. Ik keek er naar en begreep er helemaal niets van. Zoveel boeken op zo’n raar ding? Dat zal toch niet waar zijn? Uiteraard was ik bloednieuwsgierig en vroeg of ik even mocht kijken. Ze kent haar moeder en het antwoord was een luid en duidelijk: ‘Nee!’

Goed ik blink niet uit door enige vorm van technisch inzicht en kon een dergelijke reactie verwachten. Ze zag haar bibliotheek wellicht al geheel gewist? Had zomaar gekund. Toch nieuwsgierig geworden ging ik de volgende dag naar m’n eigen real-life bibliotheek en vroeg hoe ver ze waren in deze materie. Grote ogen keken me aan. ‘E-readers? Daar doen we niet aan!’

Zucht! Dan niet. 2 Jaar later waren er opeens een paar proefexemplaren en mocht ik er één vasthouden en eventueel lenen. Ik keek naar de titels en was meteen klaar. Slechts twee titels beschikbaar: De Ramp van Kees Slager en een Baantjer. De beslissing was snel genomen, De Ramp heb ik en Baantjer kwam toen langzaam m’n neus uit, dus nee, ik wacht nog even.
Op een mooie dag, een klein jaar geleden was er aanbieding van een groot elektronicawarenhuis: E-reader € 55,=. Ingestapt en gekocht! Helemaal happy! Boeken gedownload, me suf gelezen. Ideaal! Handzaam, licht en onnoemelijk veel titels, met dank aan mijn schoonzoon. En nu? Is mijn e-reader overleden en moet ik er nog mee terug naar de winkel, uiteraard met bon, en ze zoeken het maar uit!

Nu weer naar de echte bieb met vier boeken onder m’n arm naar huis gegaan en verder gaan waar ik gebleven was. Daar is niets op tegen, behalve dat die dingen zo groot, zwaar en onhandig zijn om vast te houden als je in bed wil lezen! Morgen de bibliotheek bellen om te vragen hoe de stand van zaken wat het e-readen op bibliotheekniveau betreft nu is. Dat wordt spannend en onderhoudend vermoed ik. De wil/onwil, hoe zou het ervoor staan?

Nu moet ik de moed verzamelen om dat hele pokkeneind weer naar die elektronicaboer te rijden met een niet werkende e-reader en dan maar weer afwachten hoe lang dat gaat duren.
Dat is nog niet het einde van mijn ellende, m’n espressomachine heeft eveneens, voor de achtste keer, de geest gegeven. Ook weer retour. Soms is het leven redelijk vermoeiend!

Afbeelding: Amazon.com
Foto: Heleen de Vries